โซ่ราคีสีเพลิง - นิยาย โซ่ราคีสีเพลิง : Dek-D.com - Writer
×

    โซ่ราคีสีเพลิง

    หญิงสาวผู้มีไฟแค้นคิดจะใช้ชายหนุ่มเป็นหมากในเกมครั้งนี้ แต่เธอกลับคิดผิดชายหนุ่มผู้เป็นดั่งไฟที่ร้อนแรงเมื่อไฟแค้นได้หลวมรวมเข้ากับไฟเสน่หาจะเป็นเธอหรือเขากันแน่ที่จะมอดไหม้ไปก่อนกัน

    ผู้เข้าชมรวม

    566

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    9

    ผู้เข้าชมรวม


    566

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    6
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  15 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  27 เม.ย. 67 / 02:30 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    หญิงสาวผู้มีปมแค้นอยู่ในใจมาตั้งแต่เด็ก ถีบตัวเองจนประสบความสำเร็จเพื่อหวังจะกลับมาแก้แค้นทวงสิทธิ์ความเป็นลูก แต่แผนการของเธอกลับตาลปัตรเมื่อได้เจอกับหนุ่มหล่อเจ้าเสน่ห์ ผู้ชายที่เธอมีความสัมพันธ์แบบ one night stand ที่เมืองดับลิน ประเทศไอร์แลนด์ ซึ่งเป็นคืนปาร์ตี้ส่งท้ายก่อนกลับเมืองไทยของเธอกับเพื่อนๆ 
            เธอได้เจอกับเขาอีกครั้งและคิดว่าเขาคงจะจำเธอไม่ได้ แต่นั่นเป็นเพียงสิ่งที่ชายหนุ่มเสแสร้งแกล้งทำเป็นจำไม่ได้ในคราแรกเท่านั้น เหตุผลที่เธอตัดสินใจกลับมาเมืองไทยครั้งนี้เพื่อหวังจะทวงคืนความยุติธรรมให้กับมารดาและตัวเธอเองจากผู้ที่เป็นบิดาที่ไม่ยอมรับเธอและแม่ของเธอเมื่อครั้งในอดีต ไม่รู้ว่าโชคชะตาเข้าข้างเธอหรืออย่างไร ผู้ชายคนนั้นดันเป็นคู่หมั้นของลูกสาวอีกคนหนึ่งของบิดาเธอ หรือจะพูดให้ถูกก็คือน้องสาวต่างมารดาของเธอนั่นเอง ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะลงตัว ดูเข้าที่เข้าทางไปหมดทุกอย่าง แต่นั่นเป็นเพียงแค่ความคิดของเธอแค่ฝ่ายเดียวเท่านั้น ชายหนุ่มผู้ที่เธอคิดจะใช้เขาเป็นหมากเดินเกมในการแก้แค้นครั้งนี้ เขากลับรู้ทันแผนการของเธอเข้าโดยบังเอิญ นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นของการหลวมรวมไฟแค้นกับไฟเสน่หาเข้าด้วยกัน 

            สนามบิน ประเทศไทย
           “ลีลาของคุณในคืนนั้นผมยังคงจำได้ไม่มีวันลืม ชุดชั้นในสีดำลูกไม้ เมื่ออยู่บนตัวคุณมันช่างดูลึกลับน่าค้นหา ทำให้ผมอยากจะรู้จักตัวตนที่แท้จริงของคุณขึ้นมา” เขาส่งสายตาเหย้ายวนชวนหลงใหลให้หญิงสาว เมื่อเขาได้พบกับเธออีกครั้งในร้านกาแฟที่สนามบินหลังจากลงจากเครื่อง
            “ผู้ชายคนอื่นๆ ก็มักจะพูดกับฉันแบบนี้ทุกคน หวังว่าเราคงจะไม่ได้เจอกันอีก” หญิงสาวรับแก้วกาแฟจากพนักงานแล้วเดินออกจากร้านไปโดยไม่หันหลังกลับมามอง
           “ผมก็หวังว่าเราจะไม่ได้เจอกันอีก”

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น